جلد چهارم تاريخ فلسفه غرب آنتوني كني منتشر شد
- توضیحات
- منتشر شده در دوشنبه, 08 دی 1399 12:14
- بازدید: 489
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) جلد چهارم «تاریخ فلسفه غرب» با عنوان فرعی فلسفه در جهان جدید نوشته آنتونی کنی به ترجمه رضا یعقوبی به تازگی منتشر شده است.
کنی در مقدمه‌ای بر این کتاب نوشته است: «این آخرین جلد از چهارجلدیِ تاریخ فلسفه غرب است که از آغاز فلسفه تا همین اواخر را روایت می‌کند. جلد اول سال 2004 چاپ شد و فلسفه باستان را روایت کرد. جلد دوم سال 2005 چاپ شد و حکمت مَدرَسی را از زمان قدیس آگوستین تا رنسانس مرور کرد. جلد سوم با عنوان پیدایش فلسفه جدید، فلاسفه بزرگ قرن شانزدهم، هفدهم و هجدهم را بحث کرد و با مرگ هگل در اوایل قرن نوزدهم به پایان رسید. جلد حاضر هم این روایت را تا سال‌های پایانیِ قرن بیستم پی می‌گیرد.
خواندن تاریخ فلسفه دو دلیل متفاوت دارد. بعضی از خوانندگان از فلاسفه گذشته درباره مسائل فلسفی باب روز، کمک و توضیح می‌خواهند. دیگران هم بیشتر علاقه‌مند به مردم و جوامع گذشته دور یا اخیرند و دوست دارند درباره فضای فکری آن‌ها چیزی یاد بگیرند. من این جلد و جلدهای قبلی را طوری طراحی کردم که نیازهای هر دو گروه را برآورده کند. مجلد حاضر با سه فصل فشرده آغاز می‌شود که هر سه فصل تابع وقایع تاریخی‌اند؛ بعد از این سه فصل، نُه فصل دیگر آمده‌اند که هر فصل با یک حوزه خاص فلسفی سر و کار دارد، از منطق تا الهیات طبیعی. کسانی که تاریخ برایشان اولویت دارد، می‌توانند بر بررسی تاریخی متمرکز شوند و اگر خواستند برای توضیح بیشتر به بخش موضوعی مراجعه کنند. کسانی هم که فلسفه برایشان اولویت بیشتر دارد، بیشتر بر فصل‌های جلوتر متمرکز می‌شوند و برای قرار دادن مباحث خاص در موقعیت‌هایشان، به بخش وقایه‌نگاری رجوع می‌کنند.
در این چهار جلد، مبحث‌های مختلف، هر کدام یک فصل به خود اختصاص داده‌اند: معرفت‌شناسی، مابعدالطبیعه، فلسفه ذهن، اخلاق و فلسفه دین. اهمیت سایر مباحث در هر قرنی متفاوت بوده است و الگوی فصل‌های موضوعی هم بر همین اساس تغییر کرده است. در دو جلد اول، بخش موضوعی با فصلی درباره منطق و زبان آغاز شدند اما در جلد سوم چنین فصلی در کار نبود، چون منطق در عصر رنسانس به خواب زمستانی رفت. در دوره‌ای که در مجلد حاضر بررسی می‌کنیم، منطق صوری و فلسفه زبان، از همان موقعیت محوری برخوردار است که سایر موضوع‌هایی دارند که سزاوار اختصاص یک فصل بوده‌اند. در جلدهای قبل، فصلی به فیزیک اختصاص داده شده بود و شاخه‌ای را بررسی می‌کرد که «فلسفه طبیعی» نام داشت؛ ولی از نیوتن به بعد فیزیک به یک علم بالغ تبدیل شد که نیازی به حمایت فلسفه نداشت و به همین خاطر در جلد حاضر درباره فیزیک فصلی نداریم. جلد سوم، اولین جلدی بود که فصل فلسفه سیاسی داشت، چون نهادهای سیاسی اروپا قبل از مور و ماکیاولی خیلی با نهادهایی که امروز در سایه آن‌ها زندگی می‌کنیم، فرق داشتند تا بینش‌های فلاسفه سیاسی با بحث‌های باب روز مربوط باشند. مجلد حاضر هم، اولین جلدی است که فصل زیبایی‌شناسی دارد: فصل مذکور هم‌پوشانی اندکی با جلد قبلی دارد، چون این موضوع در قرن هجدهم به عنوان یک شاخه مجزا آغاز به ظهور کرد.
فصل‌های مقدماتیِ مجلد حاضر، بر خلاف جلدهای قبلی، از یک ترتیب زمانی واحد پیروی نمی‌کنند. فصل اول یک خط سیر مستقیم از بنتام تا نیچه را دنبال می‌کند اما به خاطر شکافی که در قرن بیستم فلسفه انگیسی‌زبانان را از فلسفه قاره جدا کرد، روایت آن‌ها هم به فصل دوم و سوم منشعب شده است. فصل دوم با پیرس که پدر فلسفه آمریکایی است و با فرگه که عموما بنیانگذار سنت فلسفه تحلیلی دانسته می‌شود، آغاز می‌شود. فصل سوم عده‌ای از فلاسفه تاثیرگذار قاره را بحث می‌کند و از مردی آغاز می‌شود که بیزار بود فیلسوف دانسته شود، یعنی زیگموند فروید.
در نوشتن این جلد هم مثل جلدهای قبلی، مخاطبان سال دوم یا سوم دوره کارشناسی را پیش چشم داشته‌ام. از آنجا که بسیاری از دانشجویان دوره کارشناسی که به تاریخ فلسفه علاقه دارند، دانشجوی رشته فلسفه نیستند، سعی کرده‌ام فرض کنم مخاطبم با اسلوب‌ها و اصطلاحات فلسفی اصلا آشنایی ندارد. به همین نحو، در کتاب‌شناسی فقط کتاب‌هایی آمده‌اند که به زبان انگلیسی‌اند، البته بجز متون اصلی نویسنده‌هایی که زبان دیگری داشته‌اند. چون افراد بسیاری فلسفه را نه با اهدافی درسی بلکه به خاطر سرگرمی و آموزندگی خود می‌خوانند، سعی کرده‌ام به زبان فنی ننویسم و بجز دشواری‌هایی که خود موضوع، پیش پای خواننده می‌گذارد، دشواری دیگری سر راهش قرار ندهم. اما هر چقدر هم کسی سخت‌کوش باشد، محال است بتواند کاری کند که وظیفه خواندن فلسفه از دوش دیگران برداشته شود. به قول معروف، فلسفه، جای کم‌عمق ندارد.»
یعقوبی هم درباره ترجمه این اثر در مقدمه‌ای نوشته است: «خواننده در این مجلد با آخرین فلاسفه بزرگ غرب آشنا خواهد شد و علاوه بر فلاسفه تحلیلی پس از ویتگنشتاین، مكتب فرانكفورت، ریچارد رورتی، یورگن هابرماس، آلوین پلاتینگا و.. را نیز خواهد شناخت كه تاكنون در تاریخ فلسفه‌ای به این جامعیت به آن‌ها پرداخته نشده است. كنی بجز این كتاب چهار جلدی، كتاب مختصر دیگری هم دارد با عنوان تاریخچه مصور فلسفه غرب كه ویراست جدید آن در سال 2019 منتشر شده و حاوی اضافاتی است كه در این جلد چهارم نیامده بود اما به حكم اینكه آن مجلد رونوشت چكیده و فشرده همین چهار جلد است، ترجمه آن تكرار مكررات است و تنها حُسن‌اش همین است كه ویراست تازه‌ای پیدا كرده و فلاسفه تازه‌تری در آن گنجانده شده است. ما هم فصل‌های مربوط به آن فلاسفه تازه‌تر را از آن كتاب ترجمه كردیم و در پیوست همین جلد گنجاندیم تا كتاب به نهایت كمال خود برسد و از ترجمه نشدن آن مجلدِ كوچك، خللی پیش نیاید. باشد كه «مقبول طبع مردم صاحب‌نظر شود».
از مولف كتاب، جناب سِر آنتونی كنی سپاسگزارم كه كتبا اجازه ترجمه این كتاب را به من داد و پس از دریافت نسخه‌ای از كتاب، به یاری دوستان فارسی‌زبانش، ترجمه حاضر را با ترجمه معكوس بررسی كرد و بر آن مهر تایید گذاشت و مقدمه‌ای هم بر آن نگاشت.»
جلد چهارم «تاریخ فلسفه غرب» با عنوان فرعی فلسفه در جهان جدید نوشته آنتونی کنی به ترجمه رضا یعقوبی با شمارگان هزار و 100 نسخه به بهای 99500 تومان از سوی بنگاه نشر و ترجمه پارسه منتشر شده است.
منبع:
http://www.ibna.ir/vdcdnz0sfyt0zs6.2a2y.html
